วันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553

Day 9

แล้วการเดินทางก็มาถึงวันสุดท้าย
ฉันแอบภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้อยู่บนรถได้นานหน่อย
จนถึงขนาดหลับได้ยิ่งดี
แล้วก็มาถึงจุดหมายแรกของวันสุดท้าย
วัดราชบูรณะ จ.พิษณุโลก

วัดราชบูรณะเป็นวัดเก่าแก่ที่ตั้ง อยู่ริมแม่น้ำน่านด้านทิศตะวันออก
ทันทีที่เดินเข้ามา สิ่งที่สะดุดตาที่สุดคือป้ายต้อนรับจากวัด
ทั้งๆที่วัดนี้สร้างตั้งแต่สมัยสุโขทัย แต่กลับดูสมัยใหม่
เพราะมีการบูรณะตลอดเวลา อาจเพราะเหตุนั้น
และเพราะวัดนี้ตั้งอยู่อำเภอเมือง กลางเมือง
จึงทำให้บรรยากาศภายในวัดค่อนข้างวุ่นวายเล็กน้อย
เมื่อเทียบกับวัดอื่นๆที่ฉันได้มีโอกาสไปมาในทริปนี้













หลังจากทำบุญลอดเรือสะเดาะเคราะห์ จนได้แผลมา
ฉันก็เดินข้ามถนนออกไปอีกฝั่งจนถึง
วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร

ซึ่งเป็นวัดที่ประดิษฐานพระพุทธชินราช
โดยวิหารตั้งอยู่ด้านหน้าพระปรางค์
มีวิหารบริวารสองหลังขนาบข้างอยู่
โดยมีวิหารคดเชื่อมต่อจากวิหารหลวงล้อมรอบพื้นที่เอาไว้
ภายในมีการจัดวางแถวพระพุทธรูปสลับกัน
ทำให้เกิดข้อสงสัยขึ้นมา
เนื่องจากมันขัดแย้งกับการจัดอาคารซึ่งดูเหมือนจะเป็นรูปแบบสมมาตร










หลังจากเดินวนทำบุญอยู่ได้สักพัก
ก็ถึงเวลาทานข้าว
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ทานข้าวกับน้ำมนต์
และก็คงเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน


โดยไม่ทันรู้ตัว
ทันทีที่ขึ้นรถ
ฉันก็ได้นั่งนานจนหลับอย่างที่ภาวนาไว้


ใจหายอยู่ลึกๆ

.
.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น